Η εποχή Ζαγοράκη στον ΠΑΟΚ τελείωσε μετά την εντός έδρας ήττα και τον αποκλεισμό από το κύπελλο με αντίπαλο τον Ατρόμητο. Ο ίδιος ο πρώην πρόεδρος επικαλέστηκε την αντίδραση μερίδας οπαδών προς το πρόσωπό του ως αιτιολογία για την απόφασή του αυτή. Προτού επιχειρήσουμε μια ανασκόπηση της θητείας του στην ΠΑΕ θέλουμε να ξεκαθαρίσουμε κάτι. Πέρσι στο αντίστοιχο στραπάτσο με την ΑΕΚ αναγκάστηκε πολύς κόσμος να ασχοληθεί με την είσοδο οπαδών που ...ψευτοδιέκοψε το ματς. Φέτος δεν θα παίξουμε το ίδιο παιχνίδι. Όποιος νομίζει ότι ο ΠΑΟΚ είναι ομαδούλα της σειράς και δεν θα έχει λαϊκά δικαστήρια, μπούκες και κράξιμο μετά από ξεφτίλες να γυρίσει πλευρό. Ο ΠΑΟΚ έχασε καθαρά γιατί τον κατάντησαν οι διοικούντες να έχει χειρότερο ρόστερ απ' τον Ατρόμητο και παίκτες που ενδιαφέρονται να παίζουν μόνο στην Ευρώπη.
Τα παρακάτω λινκ από την ημέρα του ματς και την επόμενη δείχνουν για ακόμα μια φορά το κατευθυνόμενο κλίμα διχασμού και μοιρολατρίας που δημιουργούν οι κλίκες των Μέσων Μαζικής Επιρροής στον κόσμο του ΠΑΟΚ. Αφιερωμένα στο πιστό κοινό τους:
http://www2.paok24.com/newsitem.asp?s=12&id=15576&t=1 Φόβοι για βαριά τιμωρία
http://www2.paok24.com/newsitem.asp?s=12&id=15609 Δεν κινδυνεύει η έδρα ("κύκλοι προφανώς του Ολυμπιακού"...ε?)
Μετά το ματς λοιπόν και τα...πρωτοφανής έκτασης έκτροπα, ο Ζαγοράκης πήρε την τίμια απόφαση να φύγει με το κεφάλι ψηλά, άφθαρτος και γίγαντας με ηρωική ανακοίνωση μην αναλαμβάνοντας καμία ευθύνη, μην αναγνωρίζοντας κανένα λάθος και μη αποδεχόμενος καμία (αυτο)κριτική. Και φυσικά κατηγορώντας τις γνωστές μειοψηφίες που δεν καταδέχονται να χειροκροτάνε στις ξεφτίλες. Ας επιχειρήσουμε μια μικρή ανασκόπηση στην θητεία του για να αναλύσουμε πως γίνεται να έφυγε (ντεμέκ) κυνηγημένος ένας τόσο υπέροχος πρόεδρος.
ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΑ
Για έναν τομέα που ποτέ δεν (ισχυριστήκαμε ότι) ήταν το φόρτε μας, μπορούμε να πούμε ότι από το χείλος του γκρεμού με παικτάκια της σειράς να κάνουν σωρηδόν προσφυγές και να γελάνε στην προοπτική του να παίξουν στον ΠΑΟΚ, φτάσαμε να έχουμε παίκτες επιπέδου Βιερίνια και Κοντρέρας. Αργότερα φτάσαμε στο σημείο να χάνουμε παίκτες επιπέδου Βιερίνια και Κοντρέρας, ενίοτε τσάμπα, και πάλι με ρόστερ τραγικό. Στο μεσοδιάστημα όμως κάναμε αξιοπρεπείς η καλές πορείες στο πρωτάθλημα, εδραιώσαμε την παρουσία μας σαν σοβαρή ομάδα και γίναμε ξανά υπολογίσιμο ευρωπαϊκό μέγεθος. Σημαντικότερη αγωνιστική παρακαταθήκη το προπονητικό κέντρο. Το στάτους της ομάδας ανέβηκε σίγουρα επίπεδο, χωρίς βέβαια να φτάσει και στα καλύτερα σημεία όλων των εποχών όπως θέλουν κάποιοι να μας πείσουν. Μετά από 5 χρόνια δεν έχει έρθει κανένας τίτλος. Αγωνιστικά, χωρίς να είμαστε οι καλύτεροι κριτές, το έργο κρίνεται σίγουρα θετικό αλλά με βάση την πρωτοφανή στήριξη, υπομονή και προσφορά εκ μέρους κόσμου θα έπρεπε έστω μια χρονιά να γινόταν η υπέρβαση, είτε αυτό σημαίνει κύπελλο η πρωτάθλημα η έξοδος στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Τα "παραλίγο" είναι για τους λίγους.
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ
Στο σημαντικότερο, αν το δούμε ψυχρά, τομέα για την διαβίωση του ΠΑΟΚ, δεν κατάφερε πολλά πράγματα. Τα λαμόγια που χρέωσαν εκατομμύρια τον ΠΑΟΚ δεν κυνηγήθηκαν, αντίθετα με τη λαική απαίτηση. Μας είπαν ψέμματα ότι τα χρέη προς τρίτους αποπληρώθηκαν στην πρώτη τριετία (ή εναλλακτικά τα χρέη ξαναδημιουργήθηκαν και αυξημένα μάλιστα την επόμενη διετία). Στον μόνιμο βραχνά των χρεών προς το δημόσιο, που ήταν υποτίθεται το Α και το Ω των στόχων της διοίκησης, έγιναν κάποιες επιτυχίες με μικρορυθμίσεις αλλά το μεγαλύτερο μέρος εκκρεμεί ακόμα και η απειλή των χρεών παραμένει πάνω απ το κεφάλι μας. Απαράδεκτο σε τόσο ασταθείς πολιτικά εποχές και με τόσες αλλαγές να μην έχει καταφέρει κάτι καλύτερο ο "πρωθυπουργός Βορείου Ελλάδος", με τη στήριξη που του παρείχε η ψήφος μας. Είμαστε πολύ κοντά σε δεύτερο αποκλεισμό απ την Ευρώπη λόγω χρεών, κάτι που αν γίνει θα το πιστωθεί η απερχόμενη διοίκηση, γιατί επί των καιρών της έγιναν η/και δεν αποπληρώθηκαν τα εν λόγω χρέη. Τα οικονομικά προβλήματα και οι καθυστερήσεις πληρωμών δεν εξέλειψαν, αλλά επειδή η διοίκηση ενέπνεε κάποιο σεβασμό ως προσωπικότητες δεν υπήρχαν συνήθως έντονες αντιδράσεις, εκτός απ την απεργία των παικτών και τον ντροπιαστικό αποκλεισμό απ' τα Γιάνενα. Όμως όπως και τα προηγούμενα χρόνια έχουμε χάσει παίκτες τσάμπα (προφανώς η δικαιολογία όποιος δεν θέλει να παίζει τον αφήνουμε ελεύθερο είναι για τα παιδάκια, αφού μια χαρά μπαστακώθηκαν παίκτες τύπου Βερόν και Σαβίνι στην ομάδα) και εξακολουθήσαμε την πεπατημένη των υπερήφανων πωλήσεων και αποδεσμεύσεων για να σωθεί η ομάδα. Ο πρώην πρόεδρος φεύγει έχοντας φέρει την ομάδα σε άσχημο οικονομικό επίπεδο με τα μεγαλύτερα έσοδα όλων των εποχών, οπότε το πρόσημο στα οικονομικά δεν γίνεται να είναι θετικό.
ΟΠΑΔΙΚΑ - ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ
Ίσως οι χειρότερες συνέπειες της διοίκησης Ζαγοράκη είναι αυτές που δε φαίνονται με αριθμούς αλλά μόνο με την διαρκή φυσική παρουσία στα οπαδικά του ΠΑΟΚ. Γι αυτό άλλωστε τις αγνοεί μια τεράστια μάζα φιλάθλων-καταναλωτών. Στα θετικά του σίγουρα πιστώνεται η πρωτοφανής συσπείρωση και το όραμα που έδωσε ξανά στον κόσμο. Στα πρώτα χρόνια της συσπείρωσης είχαμε πολλά λαμόγια του παρελθόντος και πολλούς "φίλους" που χάσαν τα κεκτημένα και προσπαθούσαν να διαβάλουν τον ΠΑΟΚ και οι οπαδοί πάντα στέκονταν ασπίδα, ακόμα και όταν οι φίλαθλοι που τώρα γίνανε "ΠΑΟΚάρα" στις λύπες κλπ. φώναζαν να φύγει ο Σάντος. Δυστυχώς η ασπίδα έγινε παρωπίδες και αρνηθήκαμε να αντιδράσουμε ή ακόμα και να δούμε τα κακώς κείμενα. Το μεγαλύτερο θετικό που έγινε επί ημερών Ζαγοράκη, η συσπείρωση του κόσμου, γύρισε μπούμερανγκ γιατί η συσπείρωση έγινε τουμπεκί και το τουμπεκί έκρηξη και διχασμός. Θετικές κινήσεις η εκδίωξη της αστυνομίας από την 4, η στήριξη σε κάποια δικαστήρια οπαδών και το ότι δεν επηρεάστηκε από φωνές εντός και εκτός ομάδας για να γίνει ρουφιάνος.
Τα αρνητικά σημεία είναι πολλά, τα έχουμε αναλύσει μακροσκελώς και πολλές φορές. Συνοπτικά θα αναφέρουμε τα κολλητιλήκια με αυλές ΑΡΔ και υπόκοσμο. Την συνεισφορά στη μετατροπή της νοοτροπίας του συγκρουσιακού οπαδού του ΠΑΟΚ σε τουρίστα, χειροκροτητή και wannabe μπάτσο. Τρανταχτά τα παραδείγματα με τους πυρσούς στην Τούμπα, την ανακοίνωση μετά τη Λαμία, τα εισιτήρια στα εκτός (πάντοτε θα αμαυρώνει διοίκηση και λαό το έγκλημα του Ζάγκρεμπ και η άρνηση για εισιτήρια στον Παναθηναϊκό), τις ντροπές Γκαγκάτση και Σαλπιγγίδη και τα μένω-φεύγω των διοικούντων που δεν έδειξαν σεβασμό στην ιστορία του ΠΑΟΚ. Χρεώνεται επίσης την διχαστική ανακοίνωση ακόμα και με την αποχώρησή του. Δήλωσε ότι θα φύγει όταν αντιληφθεί ότι διχάζει. Απέτυχε, δίχασε, πούλησε, και μετά έφυγε.
Μας απασχολεί κυρίως το οπαδικό κομμάτι του ΠΑΟΚ οπότε μας είναι αδύνατο να κρίνουμε πλήρως αντικειμενικά τη θητεία Ζαγοράκη. Αν αγωνιστικά μπορεί να πει κάποιος ότι έγιναν βήματα μπροστά, σαν οπαδοί επί των ημερών του δεχτήκαμε πλήγματα που μας έχουν γονατίσει. Θα ήταν αφελέστατο όμως να τα χρεώσουμε όλα στον Ζαγοράκη, λες και είχε ένα δολοπλόκο σχέδιο να πλήξει τον οπαδικό ΠΑΟΚ... Λάθη κάναμε οι ίδιοι με τη νοοτροπία της μη αντίδρασης και του δε βαριέσαι, μια νοοτροπία που πέρασε και στον ενεργό κόσμο μέσω των ΑΡΔ, συνήθως με την στήριξη της ΠΑΕ αλλά πολλές φορές και αυθόρμητα, επιτελώντας το θεάρεστο έργο τους για να βοηθήσουν την ΠΑΕ ΠΑΟΚ και την τσέπη τους.
Ο πιο λογικός χαρακτηρισμός που βγαίνει για τη συνολική θητεία Ζαγοράκη είναι όχι κακός η καλός αλλά απλά λίγος. Λίγος στο να διαχειριστεί την κάβλα του κόσμου, λίγος στο να χτυπήσει τα κέντρα αποφάσεων, λίγος στο να μιλάει καθαρά στον κόσμο, λίγος στο να κάνει το βήμα παραπάνω. Φταίμε και εμείς που νομίζαμε όμως ότι ήταν κάτι που ούτε ο ίδιος ισχυρίστηκε ότι είναι. Τα πολλά θετικά των πρώτων 3 χρόνων χάθηκαν σε μεγάλο βαθμό στα τελευταία 2. Κομβική ήταν η περσινή χρονιά όταν η διοίκηση με τραγικούς χειρισμούς απ' το καλοκαίρι και μετά έριξε επίπεδο τον ΠΑΟΚ, ο κόσμος έσπασε τη σιωπή του και άρχισε να αντιδρά έντονα, εμφανίζοντας και σημάδια ανακολουθίας αφού 3 χρόνια ήταν υπέρ του δέοντος σιωπηλός, και η αγανάκτηση βγήκε συσσωρευμένη, και μόνο μετά από αγωνιστικές αποτυχίες. Η διοίκηση συνέχισε την τραγική της πορεία και απλά οδηγούμασταν στον κατήφορο που ήρθε φέτος. Πλέον (ελπίζουμε ότι) φτάσαμε στον πάτο και μόνο καλύτερα μπορούμε να πάμε.
Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ
Ο Ζήσης Βρύζας αν μη τι άλλο φέρθηκε πολύ έξυπνα και διπλωματικά όλο αυτό τον καιρό. Δεν άδειασε το Ζαγοράκη, κάτι που θα έφερνε εναντίον του μεγάλη μερίδα του κόσμου και θα τον παρουσίαζε ως σφετεριστή, αλλά και δεν χρειάστηκε ιδιαίτερα παρακάλια για να παραβεί το "αν φύγει αυτός φεύγω κι εγώ". Σίγουρα δεν είναι άμοιρος ευθυνών για την όλη κατάσταση, ούτε εξήγησε ποτέ τους λόγους για τα φεύγω-έρχομαι. Αυτή τη φορά πάντως φαίνεται ότι δύσκολα θα ξαναγυρίσει ο..πρωθυπουργός, μια και ο Βρύζας δεν είναι μόνος αλλά με τον Σαχπατζίδη δίπλα (πίσω; μπροστά;). Δεν ξεχνάμε τον αειθαλή επαγγελματία παράγοντα του ΠΑΟΚ, τον πρόεδρο του ΑΣ που μόνο άβουλο ον δεν είναι στις όλες εξελίξεις.
Η επόμενη μέρα με Ζήση στο τιμόνι μπορεί να μπαίνει με βαρύ κλίμα λόγο αποκλεισμού και δημιουργίας στρατοπέδων, αλλά αυτές ίσως να αποδειχτούν οι σωστές βάσεις για να ξεκινήσει η θητεία του. Με κόσμο τσιτωμένο αλλά χωρίς να ψάχνει αφορμή, με στήριξη αλλά όχι κλειστά μάτια, με την ομάδα χωρίς υψηλόυς στόχους αγωνιστικούς αλλά ταυτόχρονα με σκοπό να ξαναγίνει ανταγωνιστική. Στο χέρι της νέας διοίκησης είναι αν θα διορθώσει τα κακώς κείμενα και αν θα απομακρύνει πάσης φύσεως λαμόγια και απομεινάρια του κοντινού η μακρινού παρελθόντος, ώστε να βαδίσουμε όλοι μαζί σε καλύτερες καθαρές μέρες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου